Decennium kunst van eigen bodem in Belt Schutsloot

De kunstexpositie in dorpshuis de Zandbelt is niet meer weg te denken uit het dorp. In 10 jaar groeide het uit tot een vastgegeven in de zomervakantie.

In 2012 vond in Belt-Schutsloot de eerste kunstexpositie plaats tijdens de jaarlijkse Gondelvaart. Gerrit Lindeboom, Sabrina Knobbe en Trudy Bosch organiseerden de tentoonstelling in de kleine zaal van het dorpshuis. Ze maakten gebruik van expopanelen, geleend van een museum in Zwolle. Voor de expositie ontwierp het drietal de ‘R5′, een kunstwerk van langspeelplaten in de vorm van een regenboog, met een platenspeler als kop. Dit werk stond bij de familie Knobbe in de tuin langs de Schutsloot en diende als uithangbord voor de expositie.

Gerrit, Sabrina en Trudy hadden als doel om dorpsbewoners en anderen te enthousiasmeren voor kunst. Gerrit, wiens werk vooral uit schilderijen bestaat, benadrukte de vrijheid die kunst biedt. Dit kwam ook tot uiting in de creaties van de gondels tijdens de Gondelvaart.

In 2013 sloot Peter Stechwey zich aan bij de organisatie. De expositie verhuisde naar de grote zaal van het dorpshuis. Peter, een fervent kunstliefhebber, nam het schilderen over van zijn vader. Zijn werk is realistisch en toont vaak de omgeving van Belt-Schutsloot, geschilderd met olieverf en aquarel.

In de jaren die volgden, groeide de groep exposanten. Greetje Tonn, John Stam en Hans Verburgh sloten zich aan. Greetje, die ’s zomers in het dorp verblijft, is veelzijdig en wil anderen inspireren met haar kunst. John was de eerste fotograaf in de expositie, bekend om zijn gedetailleerde macrofotografie. Hans legt de Gondelvaart en andere dorpsgebeurtenissen vast op film. Zijn werk, dat hij zelf ‘wrochtels’ noemt, werd in 2024 geïnspireerd door de schilderijen van Peter Stechwey.

In 2017 bedacht Hans een nieuwe naam voor de expositie: De KunstBelt. Deze naam werd een jaar later voor het eerst gebruikt. In 2024 werd de tiende expositie gehouden, met een recordaantal van zestien deelnemers, waaronder Gerrit, die na jaren van afwezigheid terugkeerde. Zijn streven om dorpsbewoners te enthousiasmeren voor kunst, bleek succesvol.

Wat maakt deelname bijzonder? Volgens Hans is het de chemie van het samen iets neerzetten, zonder al te veel regels. Joke Aaten, die sinds vijf jaar met olieverf schildert, waardeert de reacties van anderen en het contact met dorpsgenoten. Karlien Heetebrij wil nieuwe technieken leren en ideeën opdoen. Ze raakte geïnspireerd door de foto’s van haar vader, John. Karin van Benthem vindt uitdaging in het maken van kunst die bij haar past, zoals pastelpotloodtekeningen. Voor haar is de expositie een manier om de sociale binding in het dorp te versterken. Marian Teer, die exposeert met glas- en steenfusie-objecten, wil laten zien wat er mogelijk is als je durft te experimenteren.

De gemoedelijke sfeer en het ongedwongen karakter van de expositie zijn voor veel deelnemers de belangrijkste redenen om mee te doen. Ze geven graag uitleg over hun werk en beantwoorden vragen van bezoekers. Dit konden ze in 2024 vaak doen, want de expositie trok meer dan 600 bezoekers, ook een record.